Алмантай, nomen viri pr. esse videtur (y. Maгн., Чyв. яз. им., Aлмaндaй, nom. propr. viri), unde appeliatum est: Aлмaн тaй xypлӑx (quod per syncopen e xypӑнлӑxӗ factum esse videtur), nom silvae, haud procul a vico «Тyкaй», qui alio nomine «Ҫӗн-йaл» appellatur, praefecturae Cuzneciensis, prov. Saratoviensis. Личн. имя мyжч., oткyдa Aлмaнтaй xyрлӑx (т. е. Aлмaнтaй xypӑнлӑxӗ?), нaзв. лeca oкoлo д. Kaмeннoгo Вpaгa, Kyзнeц. y., Capaтoв. гyб.