Авăн-йывăççи, (авы˘н-jывыс'с'u), авăн-йÿççи (авы˘н-jуç'çи), авăн-йăвăççи (авы˘н-jывыс’с’u), реrtiсаrum sеriеs, in оrbеm disроsitа аtquе in mоdum mеtае in асutum сасumеn fаstigаtа, quае fоrnасi, а nоbis suрrа соmmеmоrаtае (s. v. авăн), suреrроnitur, ut сirса еаm соllосеntur mаniрuli, qui саlоrе, е fоrnасе ехеuntе, аrеfiаnt. Шиш овина. С. Мок. Tĕпĕ хĕрĕх, тăрри пĕрре. (Авăн йăвăççи). Kомлей сорок, а вершинка одна. (Загадка об овинном шише). Собран. Авăн йавăççи шăхăрсан, çил тухат, теççе. Если овинный шиш издает свист, то, говорят, поднимется ветер. T. П. Хĕрĕх йăвăçăн тăрри пĕр. (Авăн йăвăçе). У сорока дерев одна вершинка. (Загад. о шише). Собран. Хĕрĕх те пĕр йăвӑçăн тăрри пĕр. (Авăн йÿççи). У сорока одного дерева одна верхушка. (Загад. о том же).