Словарных статей на сайте: /55000  

Татă [2:49]

Татă, (тады̆). 1. I. q. лiфта, нiфта (аb). Ядр. В подполье колесо, находящееся на конце стояка, вертит шестерню, сквозь которую проходит йĕке (железное веретено) на особом татă, на шапа. Йĕке проходит сквозь ватлăх (кружловину нижнего жернова) и прикасается, к тĕпек (порхлице) верхнего. Главное татă лежит на двух боковых, одно боковое татӑ поднимается или опускается. 2. I. q. хăлха йупи (cd, cf). Запис. в Курм. у. Йĕке тытса тăракан татă кашти. Тата каштин икĕ вĕçĕ çытар (особые перекладины) çинђe выртат̌; у них— çытар йуписам (их четыре). Шундряши. Татă кашти на четырех ђикмек, ђикмексем калус çинђех.