Стойак кӑшӑлӗ, ita app. circuli duo ferrei, quibus vincitur utrumque caput mali (cylindri) versatilis, qui cтойaк appellatur. П. И. Opлoв. Стойак кӑшăлĕ иккӗ: пĕрне стойак тăрне-вĕçне тăхăнтартаççĕ, тепринпе стойак кутне кйшăлласа хураççĕ. К.