Словарных статей на сайте: /55000  

Показаны записи 1-10 из 10.

Ака ҫунађӗ [1:70]

Ака çунађĕ, (с’┐унаџэ˘, Цив.), idem esse videtur, quod: повидимому, то же, что: ака-пуç çунађĕ (Нюш-к.), tabula annexa aratro, отвал. Нюш-к. Ака-пуç çунађĕ― çавăрса пăрахса пырат̌. Полица отваливает землю. См. выше. (См. Ака-пуҫ пирки ― Ред.)

Ҫаклатмалли [1:70]

Çаклатмалли, (с’аклатмаλλиы), i. q. тăмана пăти. Асан., Кумарк. (См. Ака-пуҫ пирки ― Ред.)

Ҫӑвӑр [1:70]

Çăвăр, (с’ы̆вы̆р, Янгорч.) sive: (Çăвăр турат ― Ред.)

Ҫӑвӑр турат [1:70]

Çăвăр турат, (т┐урат, Имен.), burae bifurcate pars dextra, i. q. аçа турат, правая ручка сабана.

Ҫӑкӑл [1:70]

Çăкăл, (с’агы̆л), idem esse videtur, quod çекĕл. Цив. Çакăл―тĕнĕле шăтарса хураççĕ. Крюк вставляется в отверстие оси. (См. Ака-пуҫ пирки ― Ред.)

Ҫекӗл [1:70]

Çекĕл, (с’эг’эл’), uncus axi accommodatus, cui тapaca suspenditur, крюк, за который прицепляют валек. Вута-б. (См. Ака-пуҫ пирки ― Ред.)

Ҫӗр пӑрахакан хӑма [1:70]

Çĕр пăрахакан хăма, (с’э˘р п┐ы̆раhаган х┐ы̆ма), i. q. сурпан хăми. Асан. (См. Ака-пуҫ пирки ― Ред.)

Ҫӗҫӗ [1:70-71]

Çĕçĕ, (с’э˘з’э˘), lignum directum, in earum aratri partium, quarum altera кашта, altera ама турат appellatur, foramina infixum, eo cosilio, u teas inter se firmiter coniungat acieque sua ad vomerem spectante terrae glebas amoliatur.

Ҫура торти [1:70]

Çура торти, (с’ура т┐орδиы, i.e. «çура торта»+part. poss. «и» eius, h.e. aratri), ligna solida in arcus modum incurva, U litterae figura, quae singular singulis ака йопĕ ramisannectunutur atque eidem usui sunt, cui турта. «Дугообразные оглобли, согнутые из цельных кусков древесного ствола и изгибом прикрепляемые веревками к отдельным разветвлениям ака йопĕ» имеют форму лат. Буквы U. V. çура, suo I. Кумарк. (См. Ака-пуҫ пирки ― Ред.)

Ҫурӑ турат [1:70]

Çурă турат, (с’уры̆ т┐урат), i. q. çăвăр турат. Н. Карм. Çурă турат―сылтăм алăпа тытаканни. Правая ручка та, за которую пахарь держится правою рукою.